Anna Malinowska.Brunatna kołysanka - recenzja książki.

16/2017

O tym, że wolę trudne i ciężkie książki wiecie już na pewno. Kiedy natknęłam się na Book Toura organizowanego przez Żukoteka nie mogłam się nie zapisać i przeczytać właśnie tą książkę. O czym jest ta książka i jakie wywarła wrażenia dowiecie się czytając dalej.

Nawet nie chcę sobie wyobrażać jak to było żyć w czasie wojny w Polsce. Z iloma problemami musieli ludzie sobie dawać radę każdego dnia aby przetrwać. A jak widziały wojnę dzieci? Jak ją wspominają? 

Książka to zbiór wzruszających opowieści polskich dzieci porwanych przez nazistów i zniemczanych w ośrodkach Lebesbornu. Po latach ofiary opowiadają swoje dramatyczne i zdumiewające historie...

Historie opowiedziane w tej książce są tak niezwykłe, że nie raz miałam łzy w oczach. Starałam się zrozumieć postępowanie ludzi w tamtych czasach i nie potrafię, po prostu nie mogę tego ogarnąć. Dlaczego jasne włosy i błękitne oczy czy rozmiar czaszki miały decydować o życiu jakiegoś biednego dziecka, które często było nieświadome tego co się wokół nich dzieje? Dlaczego za rozmowę w języku polskim dzieci były bite i głodzone? Nie potrafię sobie wyobrazić jak można wejść do domu pełnego szczęścia i miłości i uprowadzić dziecko? Tych pytań nasuwa mi się jeszcze naprawdę sporo...

Chociaż jest jeszcze druga strona tego wszystkiego...kiedy dziecko zostawało całkiem same, bez bliskich, jakiejkolwiek opieki i nagle trafiło do niemieckiej rodziny pełnej miłości i dobra to czy jest sens i jaki odbierać to szczęśliwe dziecko wbrew jego woli by trafiło do polskiego domu dziecka? 

Albo gdy takie dziecko już dorosłe dowiaduje się, że nie jest Niemcem, a w Polsce czeka rodzina? 

Bohaterowie książki bardzo różnie reagują na wiadomość, że nie są osobą, którą myślały że są, a gdzieś tam czeka matka, brat i siostra...ta prawdziwa rodzina... Najbardziej wzruszyła mnie historia kiedy to matki dziękowały sobie nawzajem za opiekę na dzieckiem i takie kontakty utrzymywały aż do śmierci.

Szczerze przyznam, że nawet i mnie przerosła ta książka. Było wiele momentów, w których musiałam odkładać książkę by się pozbierać i zrozumieć to wszystko. Jestem pełna podziwu dla autorki Anny Malinowskiej, które zebrała te wszystkie informacje, dotarła do ludzi, którzy opowiedzieli swoje historie. To co zostało zapisane na kartkach tej książki zostanie przekazane dalej... 

Rozmawiałam dużo z mężem, który lubi historię o tym dlaczego właśnie tak się działo? Dlaczego ten kolor oczu musiał decydować o całym życiu zmieniając je tak diametralnie? Chyba nigdy nie odpowiem sobie na te pytania...

Bardzo dziękuję za możliwość przeczytania tej naprawdę wzruszającej książki. Pozostanie ona na długo w mojej pamięci.

Wydawnictwo Agora

Rok wydania 2017
Ilość stron 360

Książkę zgłaszam do wyzwania #czytambopolskie

Sięgacie po książki o takiej tematyce? A może polecicie mi coś właśnie z tej kategorii?