Dowód zbrodni. Jolanta Bartoś - recenzja książki.

 19/2025

Na ten rok zrobiłam sobie małe postanowienie - przeczytać jak najwięcej ze swojego stosiku wstydu (szczęścia), który cierpliwie czeka na swoją kolej. W końcu nadszedł ten moment, kiedy nie mam żadnych czytelniczych zobowiązań, więc mogę sięgać po to, na co mam ochotę. Zastanawiałam się, od czego zacząć - wybór padł  na "Dowód zbrodni" Jolanty Bartoś. To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Jeśli jesteście ciekawi, jakie wrażenie zrobiła  na mnie ta książka, zapraszam do recenzji.

Opis z okładki:

Na krotoszyński komisariat wpływa zawiadomienie o możliwości popełnienia morderstwa. Sprawa od początku wydaje się nietypowa - zgłoszenie pochodzi nie od rodziny zaginionej, lecz od jej kochanka. Kobieta zniknęła zaledwie kilka godzin wcześniej, ale intuicja prowadzącego śledztwo Tadeusza Oszubskiego wraz z Dawidem Majewskim podpowiada, że coś tu nie gra.  Co tak naprawdę stało się z Łucją? Kto stoi za jej zniknięciem?

Podejrzanych są dwie osoby: mąż Łucji Brzozowskiej oraz jej kochanek. Każdy z nich miał powód, by pozbyć się kobiety. Policja działa po omacku, bo wszystkie dowody to jedynie poszlaki. Jedyny punkt zaczepienia stanowią ślady krwi znalezione w samochodzie Łucji. Czy mąż, zraniony decyzją żony o odejściu, posunął się do zbrodni? A może kochanek, mający własną rodzinę,  przeraził się konsekwencji romansu? 

 

Autorka bardzo sprawnie poprowadziła fabułę. Choć śledztwo jest trudne, wszystko zostało dobrze  rozplanowane i logicznie uporządkowane. Jako miłośniczka kryminałów, która wręcz nałogowo rozwiązuje zagadki, oczywiście miałam swojego podejrzanego - i, niestety, trafiłam bez pudła. Zaskoczenia nie było, co sprawiło, że książka okazała się dość przewidywalna. Mimo wszystko pochłonęłam ją w ekspresowym tempie, bo styl pisania Jolanty Bartoś jest lekki, a akcja wartka.

Co szczególnie mnie urzekło, to wyraźny nacisk położony na  warstwę psychologiczną. Autorka bardzo trafnie ukazuje mechanizmy działania ludzkiego umysłu.  Co może siedzieć w głowie kogoś, kto czuje się bezkarny, kto wierzy, że popełnił zbrodnię doskonałą? Kogoś, kto z pozoru pewny siebie, żyje tak, jakby nic się nie stało. A jak zachowuje się człowiek w chwili zagrożenia, kiedy macki zaciskają się wokół szyi i nie ma już gdzie uciec? Te fragmenty były naprawdę mocne i dla mnie to największy atut tej powieści. 

Gdyby  śledztwo było bardziej zagmatwane, a sprawca mniej oczywisty, mogłabym śmiało napisać, że to książka rewelacyjna. A tak -  jest po prostu bardzo dobra i wciągająca. Czytało mi się ją świetnie i zdecydowanie mam ochotę na więcej.

Książka pokazuje potencjał autorki i jej umiejętność tworzenia ciekawych portretów psychologicznych. Chociaż zabrakło mi większego zaskoczenia i fabularnych zwrotów akcji, cenię tę powieść za klimat, styl oraz dbałość o szczegóły. Czułam niedosyt - i to w pozytywnym znaczeniu. Bo to właśnie ten niedosyt każe mi sięgnąć po kolejne tytuły Jolanty Bartoś. Lubię, kiedy autor zostawia mnie z przemyśleniami, a nie tylko z zamkniętą historią. Mam nadzieję, że następne książki tej pisarki dostarczą mi jeszcze więcej emocji - i że znowu będę mogła podjąć grę z autorką, próbując rozwikłać zagadkę szybciej niż prowadzący śledztwo.

Nie sposób też nie wspomnieć o pięknym  wydaniu książki. Kolorowe brzegi kartek i przyciągająca wzrok okładka, szerokie marginesy i czytelna czcionka - to wszystko sprawia, że lektura staje się jeszcze przyjemniejsza. Wizualne "Dowód zbrodni" prezentuje się naprawdę znakomicie.

Autor: Jolanta Bartoś

Gatunek: kryminał

Wydawnictwo: Białe Pióro

Liczba stron: 264

Data wydania: 15 grudnia 2024