Córki bogini Mokosz. Elwira Dresler-Janik. Recenzja książki.

 49/2025

Czy zdarza Wam się sięgnąć po książkę, która zupełnie nie wpisuje się w Wasz gust czytelniczy? Mnie - rzadko. Zazwyczaj z  góry zakładam, że skoro to nie kryminał, to pewnie nie przypadnie mi do gustu. Tym razem jednak lektura nie była wynikiem impulsu, lecz obowiązku zawodowego - w końcu praca bibliotekarza rządzi się swoimi prawami. 
Jak więc odebrałam książkę Elwiry Dresler-Janik "Córki bogini Mokosz"? Zapraszam na recenzję.

 

Opis z okładki:

Pewnej nocy Tomiła rodzi córkę, przepiękną czarnowłosą Łabudkę, jednak sama umiera przy porodzie. Dziewczynka przychodzi na świat niewidoma, dlatego  opiekę nad nią przejmuje starsze rodzeństwo. Ojciec, Wyszomir, pogrążony w żalu, zaczyna topić smutki w alkoholu. Kiedy brakuje mu pieniędzy, decyduje się sprzedać najstarszą córkę, Wszeborę, w służbę bogini Mokosz. 

Z  biegiem czasu drogi rodzeństwa rozchodzą się. Każde z nich podąża inną ścieżką - jedni z własnej woli, inni zmuszeni przez okoliczności. Los jednak  sprawia, że ponownie się spotkają, by wspólnie ratować jednego z najbliższych.

Kiedy ostatnio czytałam coś podobnego? Trudno mi powiedzieć. Jedno wiem na pewno - ta historia zostanie ze mną na długo w pamięci. Elwira Dresler-Janik stworzyła świat, który urzeka od pierwszych stron. Leszygród tętni magią i tajemnicą, a autorka w niezwykle urzekający sposób potrafiła przenieść mnie wprost do tej krainy. 

To właśnie tam spotykany topielice, uwodzące młodzieńców swoim pięknym śpiewem. Tam też milczące dziewice oddają cześć mateczce Mokosz, a w Szepczącym Lesie mieszkają dzielne wojowniczki.  W Leszygrodzie pojawia się też niezwykły biały jeleń, którego obecność dodaje całej historii tajemniczego blasku. Czy to sam Leszy?

"Córki bogini Mokosz" to opowieść pełna czarów i ludowych wierzeń, gdzie magia przeplata się z dramatem ludzkiego losu. Największym atutem są jednak opisy - bogate i nasycone detalami. Zwykle długie opisy potrafią mnie zmęczyć, tym razem było zupełnie inaczej. Każdy fragment sprawiał, że jeszcze głębiej wchodziłam w świat Leszygrodu. Wręcz czułam zapach lasu, szum drzew i chłód bijący od jeziora.

Uwielbiam wszelkie mity i dawne wierzenia, a ta książka, inspirowana mitologią słowiańską, wyjątkowo mnie zaintrygowała. Podczas lektury, miałam wrażenie, że znów jestem dzieckiem, które słucha bajki o magicznej krainie i marzy, aby się tam przenieść. Oczami wyobraźni widziałam wszystkie miejsca i postacie, dlatego pomyślałam, że ta historia świetnie sprawdziłaby się także na ekranie.  

To piękna, dopracowana powieść, która oczaruje każdego, kto lubi baśnie, mity i słowiańską mitologię. Zdecydowanie warto dać jej szansę, nawet jeśli na co dzień wybiera się zupełnie inny gatunek literacki. 

No i to przepiękne wydanie...

Książka jest pierwszą częścią z serii Leszygród.

Autor: Elwira Dresler-Janik 

Seria: Leszygród (t.I)

Gatunek: fantastyka

Wydawnictwo: Replika

Ilość stron: 400

Data wydania: 4 czerwca 2024