Kuchnia kloszardów. Agnieszka Łukomska - recenzja książki.

 3/2024

Bardzo, bardzo rzadko zgłaszam się do booktourów bo po prostu nie mam na nie nigdy czasu, zawsze czeka gdzieś stos książek, który trzeba przeczytać. Kiedy Ania z Żyć nie umierać ogłosiła, że organizuje booktour i to jeszcze z kryminałem, a chwilowo nie było żadnych zobowiązań zgłosiłam się i tak o to w moje ręce trafiła książka "Kuchnia kloszardów" Agnieszki Łukomskiej. 

Opis z okładki:

Szymon Rogowski i Bartek Zaborowski prowadzą śledztwo w sprawie zwłok, które zostały znalezione w studzience kanalizacyjnej. Gdyby nie miejsce patolog uznałby, że zginęła śmiercią naturalną. Jednak policjanci, którzy tworzą zgrany team i są jak bracia wiedzą, że tu nic nie jest oczywiste i śledztwo będzie na pewno długie. Kiedy odkrywają tożsamość kobiety Rogowski postanawia pół nielegalnie sprawdzić jej mieszkanie. Jakie jest jego zaskoczenie kiedy Łucja Andrzejewska staje przed nim i jest jak najbardziej żywa. Czy to sobowtór Łucji zginął? Tego musi dowiedzieć się policja.

Jeśli mam traktować książkę jako kryminał to szczerze jest to najsłabszy kryminał jaki kiedykolwiek czytałam, a było ich sporo. Brakuje tu akcji, która trzymałaby w napięciu, w książce dzieje się wiele zupełnie innych spraw ale nie śledztwo. 

Więcej niż połowa rozdziałów byłaby tu niepotrzebna bo nie opiera się na śledztwie i nawet w najmniejszym stopniu nie jest z nim związana. Zakończenie to podsumowanie śledztwa, gdzie nie wiadomo w jaki sposób oni do tego w ogóle doszli. Jednak jeśli te wątki zostałyby usunięte z książki zostałoby zaledwie kilka kartek.

Stwierdziłam, że książkę potraktuję jako literaturę obyczajową z wątkiem miłosnym i morderstwem w tle, tak książka ma szanse by się obronić.

Szymon Rogowski drążąc sprawę morderstwa sobowtóra Łucji Andrzejewskiej często spotyka się z głównym świadkiem w sprawie (być może podejrzaną), a ich relacja szybko wykracza poza zwykłą znajomość. Między nimi iskrzy i oboje dobrze wiedzą, że powinni się wstrzymać z tym do czasu zakończenia śledztwo lecz oboje nie mają na to najmniejszej ochoty. Poza wątkiem miłosnym autorka poświęciła sporo na wątek przyjaciół Łucji i to były najśmieszniejsze wątki w całej książce. 

Bardzo dużym plusem książki są opisy miejsc w Łodzi. To zawsze w książkach uwielbiam, że mają takie autentyczne i dokładne opisy miejsc gdzie dzieje się akcja.

Kolejnym plusem są rozdziały. Krótkie, a każdy z nich opatrzony datą dzięki temu mamy większą kontrolę nad czasem w jakim toczy się akcja.

Nie wiem jaki był zamysł autorki jeśli chodzi o tytuł książki "Kuchnia kloszardów" bo ja już tu miałam wizję mordujących bezdomnych, którzy pichcą to udało im się upolować - tak wiem dosyć mocne ale okładka też tu trochę pomogła moim wyobrażeniom. Owszem mamy w książce jednego bezdomnego ale niegroźnego. No i jest jedna wzmianka o kuchni kloszardów w książce ale to już sami przeczytacie.

Podsumowując książka "Kuchnia kloszardów" Agnieszki Łukomskiej nie jest zła, jest po prostu dobra, jednak nie wyróżniająca się na tle innych książek. To jest debiut autorki i myślę, że jeszcze trochę potrzeba by kolejna książka była lepsza jednak nie kryminał - tu pespektyw nie widzę (przepraszam Pani Agnieszko), zdecydowanie jakaś komedia byłaby świetna bo niektóre teksty były naprawdę śmieszne.

Autor: Agnieszka Łukomska

Seria: Seria pierwsza (info z lubimy czytać)

Gatunek: literatura obyczajowa

Ilość stron: 236

Data wydania: 3 stycznia 2024