Głosy z lasu. Agnieszka Kaźmierczyk - recenzja książi.

 18/2024

Odkąd w moje ręce trafiła książka autorki "Miasto samobójców" można powiedzieć, że stałam się fanką autorki i jej pióra. Po pierwszej książce przyszła kolejna, która zrobiła na mnie wrażenie. Teraz miałam okazję sięgnąć po najnowszą "Głosy z lasu" i to było coś naprawdę dobrego. Zapraszam na recenzję. 

Opis z okładki:

Anka Lisicka to dziewczyna, która wiedzie stabilne życie nad którym ma pełną kontrolę. Kiedy jej mąż Nikodem chce powiększyć rodzinę w małżeństwie coś zaczyna się psuć. Dziewczyna nie jest gotowa na bycie matką, ma też obawy czy będzie potrafiła dać dziecku tą czego sama nie zaznała w dzieciństwie. Dla dobra małżeństwa poddaje się i stara się dopasować jednak wszystko zmienia się w małżeństwie i szykują się wielkie zmiany.
Ania postanawia wszystko przemyśleć w samotności. Wyrusza do domku, który znajduje się w środku lasu. Czuje się tam dobrze, ma czas by wszystko poukładać w swojej głowie i zaakceptować zmiany, które są nieuniknione. Pewnego dnia w lesie spotyka Wandzię, małą dziewczynkę, która z innymi dziećmi znajduje się w leśnym przedszkolu. Jednak Anka czuje, że coś jest nie tak .
Odkrywając tajemnice dzieci, odkrywa bolesną prawdę, która sięga II wojny światowej i pobliskiego szpitala psychiatrycznego.

To co nasuwa mi się sięgając po  kolejną książkę Agnieszki Kaźmierczyk to to, że każda jest inna. Nie ma podobnych schematów, jednego gatunku. Jednak każda jest tak samo dobra. Autorka potrafi budować napięcie w sposób perfekcyjny. Powoli odsłania przed czytelnikiem tajemnice i sprawia, że zagłębiamy się w historię i przeżywamy ją całym sobą.
Jednak skupię się na powieści "Głosy z lasu". Na początku zaczyna się niepozornie. Nawet przez chwilę pomyślałam, że to książka nie dla mnie, że to zapewne banalny romans i nic mnie tu nie zaskoczy. Jednak im dalej w las (i to dosłownie) tym bardziej książka mnie pochłaniała. Nie mogłam się od niej oderwać, przyciągała mnie tak bardzo, że przeczytałam ją w dwa dni. To było naprawdę dobre i kompletnie nieprzewidywalne, zaskakujące i z wątkami paranormalnymi, które uwielbiam. W zasadzie ciężko określić jaki to gatunek? To nie jest kryminał ani horror. Tak samo to nie jest romans. Literatura obyczajowa też do końca mi to nie pasuje. Tu w zasadzie jest wszystko ale tak świetnie połączone, że nie mamy poczucia nadmiaru wątków czy właśnie przeplatania różnych gatunków. Dzieje się naprawdę dużo ale wszystko dawkowane powoli i stopniowo.

Dla mnie naprawdę świetna książka i wiem, że spokojnie mogę brać książki autorki w ciemno i wiem, że mnie zaskoczy, a to już powód by zaliczyć Agnieszkę Kaźmierczyk do swoich ulubionych autorów.

Autor: Agnieszka Kaźmierczyk

Gatunek: literatura obyczajowa

Wydawnictwo: WasPos (Mroczne Historie)

Ilość stron: 270

Data wydania: 9 marca 2024