Bez końca. Ewa Piasecka - recenzja książki.

 35/2025

Uwielbiam czytać kryminały, thrillery i horrory - to właśnie podczas lektury tych gatunków czuję się najlepiej. To one dostarczają mi najwięcej emocji i adrenaliny. Kiedy dostałam propozycję zrecenzowania książki "Bez końca" Ewy Piaseckiej, która miała być kryminałem, pomyślałam: czemu nie. Jakie emocje towarzyszyły mi podczas lektury tej książki? Zapraszam do przeczytania całej recenzji.

 

Opis z okładki:

Główną bohaterką książki jest radczyni prawna Justyna Kielczyk. W czasie swojego "nudnego" urlopu wyjeżdża na pogrzeb, gdzie przypadkowa rozmowa staje się początkiem propozycji odnalezienia nowych dowodów w sprawie morderstwa Janiny Włóczkowskiej. Siostra zamordowanej nie może pogodzić się z faktem, że sprawa została umorzona z powodu braku dowodów.

Radczyni zaczyna powoli odkrywać powiązania między zamordowaną a śpiewaczką operową - Tatianą Jaremską. Co wyniknie z tej sytuacji i czy rozwiązanie sprawy okaże się ważniejsze niż relacje międzyludzkie?

 Na początek napiszę, że to nie był kryminał. Była to obyczajówka z wątkiem kryminalnym, a cała sprawa morderstwa stanowiła raczej tło historii. Autorka skupiła się na wielu innych aspektach, a śledztwo toczyło się gdzieś z boku.

W książce pojawia się bardzo wiele opisów, w zasadzie niepotrzebnych i nic niewnoszących do fabuły. Przykładowo, scena wieczoru poetyckiego połączonego z gotowaniem zawiera opis blendera, który zachwalany jest przez prawie dwie strony, niczym podczas pokazów zakupowych. Takich  opisów było kilka i moim zdaniem nie były konieczne.  

Mocną stroną książki były natomiast opisy pracy prokuratora czy badania DNA - pod tym względem dostajemy naprawdę dokładną i fachową wiedze, co prawdopodobnie wynika z prawniczego wykształcenia autorki. 

Pani Ewa Piasecka bardzo skupiła się również na relacjach międzyludzkich i samotności, co dodatkowo przesuwa książkę w stronę obyczajówki. Nie znajdziemy tu szczegółowych opisów zbrodni, czy atmosfery typowej dla mrocznych kryminałów.

Mimo wszystko książkę przeczytałam dość szybko, również dzięki większej czcionce i szerokim marginesom, które ułatwiają lekturę. 

Podsumowując, gdybym miała ocenić tę książkę jako kryminał, musiałabym napisać, że jest słaba - całe śledztwo prowadzone po latach przez radczynię  jest poprowadzone pobieżnie i mało przekonująco.

Dlatego potraktuje "Bez końca" jako literaturę obyczajową z wątkiem kryminalnym. W tej kategorii mogę napisać, że książka jest dobra i  ma swój potencjał. Autorka miała ciekawy pomysł na fabułę i skupiła się mocno na bohaterach, których opisała tak dokładnie, że czytelnik ma wrażenie, jakby znał ich osobiście. Dodatkowo pani Ewa wplotła w historię wiele tematów społecznych, które są realnymi problemami współczesnych  ludzi.

Autor: Ewa Piasecka

Gatunek: literatura obyczajowa

Wydawnictwo: Ewa Piasecka

Ilość stron: 294

Data wydania: 2025